Zobaczyłam, że świat jest inny, niż do tej pory mi się wydawało. Zaczęłam intensywnie nad sobą pracować, zgłębiać temat na własną rękę. Jeździłam na warsztaty, szkoliłam się i uczyłam, gdzie tylko mogłam. Stopniowo spływała na mnie wiedza i umiejętności.

Pewnego razu trafiła w moje ręce książka „Wejście w wibracje, narodziny szamanki”. W tym samym czasie koleżanka zaproponowała mi spotkanie z „Babcią”. A ja właśnie przed chwilą czytałam o tym w książce. Jestem z życiem na tak! Wiedziałam, że to znak, że jestem gotowa. Dwa tygodnie po ceremonii przyszła do mnie metoda i najwspanialsza nauczycielka, jaką mogłam sobie wymarzyć. Jestem jej wdzięczna za wszystko.

Cały czas intensywnie się uczę. Na tej ścieżce nie można przestać się rozwijać. Nazywam siebie detektywem, bo najważniejsze w mojej pracy to doszukać się przyczyny problemu, aby go rozwiązać. Choroba jest jak spirala. Kiedy omijasz jeden zakręt, zaraz pojawia się następny i kolejny. Potrzebujesz zrozumieć je wszystkie i dotrzeć do samego dołu, do praprzyczyny problemu. Póżniej już jest z górki. Zmieniasz wektor chorobotwórczy i człowiek zdrowieje.

Teraz wiem, że te wszystkie przykre doświadczenia były mi potrzebne, abym dziś mogła pomagać innym.